Volg Birth Day op Instagram
| Geen 1 april post over buitenbadbevallinge
| Toffe off call wee
| Grote kans dat je me tijdens de in
๏ธ | Deze foto ontroert me zo! 
| Ik weet eigenlijk niet me
| Omdat die babyโs toch o
| Er zijn van
| En ik vind het niet norma
Birth Story van Felize
Birth Story van Felize
Toch een septemberkindje โ Den Bosch, 1 september 2017 ** De ouders van Felize kozen ervoor om alleen fotoโs te delen waarop hun dochtertje niet herkenbaar in beeld is. En natuurlijk respecteer ik die wens, dankbaar dat ik deze blog [โฆ]
Toch een septemberkindje โ Den Bosch, 1 september 2017
** De ouders van Felize kozen ervoor om alleen fotoโs te delen waarop hun dochtertje niet herkenbaar in beeld is. En natuurlijk respecteer ik die wens, dankbaar dat ik deze blog mag delen. Want dat is nooit verplicht : ) **
Laufinsia is 41 weken zwanger wanneer ze me op 30 augustus rond half 12 โs middags appt. Ze heeft wat krampen, om de 8 ร 15 minuten. Erg onregelmatig nog en ook niet heel pijnlijk. Maar het zou een begin kunnen zijn. Ik ben blij dat ze me meteen op de hoogte brengt, vooral als ik een paar uur later bericht krijg van een andere mama dat het โrommeltโ. Zij verwacht haar tweede kindje en is vandaag voor de derde keer gestript. Ze denkt zelf dat de baby vannacht of morgen geboren gaat worden. Oeps, denk ik, gaat het toch weer spannend worden. Ik app Laufinsia hoe de situatie nu is bij haar, en die is nog niet zoveel veranderd. De weeรซn blijven aanhouden. Ze komen niet echt dichter op elkaar, maar worden wel iets sterker. Ik hoop maar dat de babyโs niet tegelijk geboren willen worden en zoek contact met mijn back-up collegaโs om me ervan te verzekeren dat er iemand beschikbaar is als het nodig is. Verder kan ik vooralsnog niets anders doen dan afwachten.
Bij de andere dame gaat het plots snel. Om 19:10 wordt er al een mooi jongetje geboren, en als Laufinsia me iets daarna laat weten dat haar weeรซn inmiddels om de acht minuten komen weet ik dat het gevaar van het missen van haar bevalling voor mij is geweken. Pfjoew, wat fijn.
Om 21 uur komt de verloskundige kijken bij Laufinsia. Ze heeft dan om de 5 minuten weeรซn. De verloskundige meet 1 cm ontsluiting en adviseert Laufinsia om te proberen wat te gaan slapen. Ik hoop voor haar dat het lukt maar ik weet ook dat dat moeilijk zal zijn met weeรซn en door de spanning van de naderende bevalling. Ondertussen laad ik de fotoโs van vanavond in en stuur alvast een paar previewfotoโs naar de ouders omdat de kans natuurlijk bestaat dat ik er vannacht uit moet en daar dan morgen niet meer de kans voor krijg. Als ik rond half 2 โs nachts nog even onder de douche wil gaan om daarna te gaan slapen krijg ik een appje van Laufinsia: toch maar alvast weer een update.. zie ook dat je nog wakker bent. Ze vertelt me dat ze nu om de 2 ร 3 minuten weeรซn heeft en dat ze twijfelt over wat ze voelt en wat ze moet doen. We appen zo een tijdje tussen de weeรซn door en dan moeten we er eigenlijk toch wel om lachen dat ze nu midden in de nacht met de fotograaf aan het appen is en dat het misschien toch beter is om in plaats daarvan de verloskundige te bellen ; ). Ik besluit om op de bank te gaan slapen zodat ik de rest van mijn gezin niet wakker maak wanneer ik eruit moet. Jammer wel dat ik vervolgens wordt lekgeprikt door muggen en daardoor slecht slaap. 3 uurtjes later word ik om half 6 wakker en concludeer dat ik niets meer van Laufinsia heb gehoord. Meteen daarop komt er een berichtje van haar binnen. De verloskundige is geweest, nog altijd 1 ร 2 cm ontsluiting. Om 9 uur zal ze terugkomen en als er dan nog niets is veranderd dan is het toch beter om naar het ziekenhuis te gaan. Dat is iets wat Laufinsia eigenlijk echt niet wil, maar ze merkt zelf ook dat het niet voldoende op lijkt te schieten met de ontsluiting en dat ze dit geen dagen gaat volhouden. Ik duim voor haar dat ik straks positief bericht krijg en ja hoor: om half 10 laat Laufinsia me weten dat ze 4 cm ontsluiting heeft. De verloskundige heeft de vliezen gebroken en yes, ze mag thuis blijven! Ik wacht nog een uurtje en ga dan richting Rosmalen. Heel benieuwd hoe het zal vlotten maar toch met goede verwachtingen gezien de vorderingen van de afgelopen drie uur. Als het zo doorgaat zal de baby van Mark en Laufinsia toch nog een augustusbaby gaan worden. Toch?
Ik bel aan bij het huis van Laufinsia en Mark, maar als de deur wordt opengedaan door een man waarvan ik zeker weet dat het niet Mark is ben ik even van mijn stuk gebracht. Sta ik nu per ongeluk bij de buren voor de deur? Ik sta al te bedenken wat ik nou kan zeggen om niet te verraden dat de buurvrouw gaat bevallen als hij vrolijk zegt: โIk ben de vader!โ Ow, de vader van Laufinsia, haha gelukkig maar. De rest vd familie is boven en ik mag doorlopen. De moeder van Laufinsia en vriendin Lejla zitten op een stoeltje in de ruime slaapkamer wat te praten. Laufinsia loopt ondertussen heen en weer door de slaapkamer. Tussendoor zucht ze haar weeรซn weg. Er hangt een prettige sfeer van gespannen verwachting, al vraag ik mij wel af of het Laufinsia op deze manier zal lukken om goed te ontspannen, om zich goed genoeg op zichzelf te kunnen concentreren. Ik merk dat de pauzes tussen de weeรซn door ook nog best lang zijn. Laufinsia zet een lekker salsa muziekje op. Er worden grapjes gemaakt dat ze die baby eruit zal dansen ; ). Mooi daglicht valt door de ramen en ik hoop, ik hoop zรณ dat het mag vlotten en dat hier straks in dit mooie daglicht, thuis in deze ruime slaapkamer met al haar dierbaren om zich heen een prachtige baby geboren mag worden. Ik maak fotoโs van de momenten dat Laufinsia haar weeรซn opvangt en Mark haar ondersteunt. En van haar moeder die een banaan pelt voor haar dochter ; ).
Om half 1 is de verloskundige terug. De controle die volgt is best spannend, en dan is daar ineens de gevreesde en toch nog onverwachte boodschap: nog steeds 4 cm. Er is in de afgelopen 3 uur geen enkele vordering gekomen in de ontsluiting. Laufinsia moet dus toch naar het ziekenhuis om de geboorte op gang te laten helpen. Het nieuws komt hard bij haar binnen. Dit had ze niet verwacht, niet meer na het goede nieuws vanmorgen. Laufinsia wil echt niet naar het ziekenhuis, ze wil het zo graag nog thuis proberen maar de verloskundige is onverbiddellijk. Laufinsia weet dat ze gelijk heeft, de bevalling moet nu echt een handje geholpen worden anders is er over 2 dagen nog geen baby. Maar ze kan haar tranen niet tegenhouden, en dat hoeft ook niet. Geboorte heeft alles te maken met loslaten en Laufinsia zal nu haar geboortewens om thuis te bevallen moeten loslaten. Dat ze daar even heel verdrietig om is, is logisch en Mark en de verloskundige geven haar ook die ruimte. Met hulp van Mark kleedt Laufinsia zich vervolgens dapper aan, de verloskundige belt het ziekenhuis dat ze er aan komen, en dan vertrekken we allemaal achter elkaar aan naar het Jeroen Bosch ziekenhuis. Laufinsia gaat bij de verloskundige in de auto, de maxicosi gaat bij Mark ; ). Op naar een baby.
In het ziekenhuis aangekomen nemen haar ouders plaats in de familiekamer. Verder blijft de situatie nog onveranderd en daarom wordt er een infuus geprikt om weeรซnopwekkers toe te dienen. Laufinsia ziet er nog steeds een beetje ongelukkig uit. Al die draden waar ze opeens aan hangt. Infuus, hartmeters voor haarzelf en de baby, al die vreemde gezichten. Al zijn ze allemaal heel vriendelijk en begripvol, dit was niet hoe ze het gewenst heeft en ze voelt zich duidelijk nog niet in haar element. Toch raapt ze haar moed weer bij elkaar en gaat met al haar kracht weer keihard aan het werk om de weeรซn op te vangen, die verd*mde weeรซn die nog steeds sterker worden. Ondertussen komt Malyssa binnen, de beste vriendin van Laufinsia. Ik kan zien dat Laufinsia het fijn vindt dat ze er is. Als de rust een beetje is teruggekeerd en ik wat fotoโs heb gemaakt vertrek ik naar beneden om wat te gaan eten en werken. Ik kan nu even niets doen dan afwachten en Mark en Laufinsia hun rust gunnen. Hopelijk vordert de ontsluiting nu wel.
Zoโn twee uur later om kwart voor 4, ik loop net weer richting verloskamer, gaat mijn telefoon. Het is Malyssa. Ze vertelt dat Laufinsia een ruggenprik krijgt en vraagt of ik wil komen. Ik weet dat Laufinsia absoluut geen voorstander is van een ruggenprik dus ik vermoed dat de weeรซnopwekkers weinig tot geen resultaat hebben opgeleverd. Volgens mij kan Laufinsia namelijk heel veel aan, maar zonder resultaat is dit natuurlijk niet vol te houden.
Op de verloskamer leg ik de voorbereidingen voor de ruggenprik vast. Ik mag niet mee naar de OK, maar dat is mij al bekend. Als Mark en Laufinsia naar de operatiekamer zijn vertrokken, neem ik plaats in de familiekamer waar ook vader, moeder en Malyssa zitten. We kletsen wat over de familie en over vroeger. Over culturen en reizen. En natuurlijk over hoe bijzonder het voor ze is om opa en oma te mogen worden van het kindje van Laufinsia en Mark. Eรฉn ding is zeker, dit kindje komt in een warm nest terecht.
Als de vader van Laufinsia en Malyssa rond half zes eten gaan halen (een grote zak friet ; ) komen Laufinsia en Mark ondertussen weer van de OK. Pa laat meteen zijn friet voor wat het is om naar zijn dochter toe te gaan. Die ziet er ondertussen gelukkig stukken beter uit. Na zo lang keihard te hebben gewerkt is het fijn dat ze nu tot rust kan komen en ook even wat kan eten. Ze zal haar krachten straks nog hard genoeg nodig hebben om haar kleine jongen of meid op de wereld te zetten. Want het geslacht, dat weet Laufinsia nog niet. En wat ik heel knap vind: Mark weet het wel!
Rond 19:30 uur heeft iedereen zich in de verloskamer verzameld en het is eigenlijk ronduit gezellig. Misschien wel een beetje te gezellig voor moeder en baby, maar gelukkig besluit Laufinsia om tussen de weeรซn door toch ook af en toe haar ogen dicht te doen. Ze doezelt van tijd tot tijd een beetje weg. Er wordt nog gespeculeerd over de geboortedatum van de kleine: het zal toch zeker wel nog augustus worden? Langzaamaan worden de weeรซn weer beter voelbaar en er komt ook weer een spannend moment aan voor Mark en Laufinsia: de controle. Twee uur geleden zat de ontsluiting pas op 5 cm en het moet nu echt beter zijn gevorderd want anders zal er een nieuw plan komen en dat plan zou zomaar eens een keizersnede kunnen inhouden. De familie gaat weer de deur uit en ik ga tijdens het toucheren discreet in een hoek van de kamer staan en houd net als Laufinsia en Mark mijn adem in. De verloskundige begint met de constatering dat Laufinsia โtekentโ, dat wil zeggen dat ze wat bloed verliest en dat is een goed teken. Dan meet ze 8 cm ontsluiting, en zie ik de opluchting in Marks gezicht. Eindelijk, na een vermoeiende dag en een opeenstapeling van kleine teleurstellingen, goed nieuws. Ook aan Laufinsia merk ik meteen dat dit hoopvolle nieuws haar nieuwe kracht geeft. Het gaat eindelijk, eindelijk de goede kant op.
De verloskundige legt aan Mark en Laufinsia uit wat er nu nog moet gebeuren voordat Laufinsia mag gaan persen. Het hoofdje moet steeds dieper komen zodat de ontsluiting 10 cm wordt en ook dan moet het hoofdje nog wat dalen. Over twee uur komt ze terug, en voor die tijd mag ze aan de bel trekken als ze haar weeรซn over voelt gaan in echte persdrang.
In de uren die volgen wordt het weer echt heel zwaar. De weeรซn komen door de ruggenprik heen en Laufinsia moet al haar krachten bijzetten om zich er doorheen te werken. Ze klampt zich tijdens een wee beurtelings vast aan de bedsteun, en aan Mark. Voor Mark is dit bijna net zo hard werken als voor Laufinsia. En voor de vaders die nog steeds denken dat ze niets voor hun vrouw kunnen doen tijdens de bevalling zou ik willen dat ze dit konden zien. Want vaders zijn zo belangrijk. Zij kunnen wel degelijk sรกmen met hun vrouw hun kind op de wereld zetten, dat bewijst Mark hier wel weer.
En dan gaat deze 31 augustus dan toch nog geruisloos over in 1 september maar er is niemand in de kamer die daar op dat moment nog bij stilstaat. Rond half 1 mag Laufinsia voorzichtig proberen mee te gaan persen. De moeder van Laufinsia en Malyssa zijn inmiddels ook weer binnen gekomen. Ik vind dat zo mooi en ontroerend, dat zij bij dit bijzondere moment aanwezig zullen zijnโฆ Het gaat allemaal nog heel rustig, en verwacht wordt dan ook nog niet dat de baby er in 3 persweeรซn zal zijn. Mogen persen is een enorme opluchting voor Laufinsia omdat ze nu, in tegenstelling tot tijdens de ontsluitingsweeรซn, echt iets kan dรณen met de pijn.
We zijn inmiddels bijna twee uur verder en hoe langer het duurt, hoe spannender het wordt. Malyssa zit zelfs aan de koffie, die ze zelden drinkt. Het is druk in het ziekenhuis en omdat de baby het nog goed doet maakt niemand echt haast, maar ook de baby maakt geen haast en Laufinsia begint nu toch wel echt moe te worden. Niet gek want het is inmiddels al half 2 geweest dus halverwege de tweede slapeloze nacht waarin Laufisia inmiddels al wel 3 marathons heeft afgelegd. Toch geeft ze niet op, nou ja echt een optie is dat ook niet natuurlijk maar ik vraag me af en toe toch wel af hoe ze dit volhoudt. Maar dan komt het moment dat de verloskundige zegt dat de baby er nu wel echt uit moet want ze is al twee uur aan het persen en de baby begint het ook minder leuk te vinden. Ze sluit daarom een vacuรผmpomp aan op het hoofdje van de baby om hem te helpen want hij mรณet nu echt geboren worden. Laufinsia zet bij die laatste poging om zelf haar baby op de wereld te zetten nรณg een tandje bij en dan zie ik om 2:50 met hulp van de vacuรผm toch eindelijk een hoofdje tevoorschijn komen en ligt er binnen no-time een klein meisje bij Laufinsia op de buik. Inderdaad, een meisje, een dochter en ze is meteen mooi roze!
De opluchting, na zoโn spannende reis, is op de gezichten van Laufinsia en Mark af te lezen. Man, man wat een avontuur was dat. Maar eindelijk, daar is ze!
De moeder van Laufinsia komt even bij haar kleindochter spieken en dan gaan zij en Malyssa de verloskamer uit om Mark en Laufinsia deze eerste bijzondere momenten samen te laten beleven. De naam die het meisje zal krijgen, daar zijn ze kennelijk nog niet he-le-maal uit ; ). Laufinsia zegt tegen Mark: zeg jij maar wat het moet worden. โFelizeโ, zegt Mark dan. Felize Fie-Ling Mieke Nieuwenhof. Een hele mooie naam, een naam met een verhaal โก.
De placenta komt netjes na 10 minuten en de verloskundige ziet iets bijzonders aan de navelstreng. Er zit geen knoop in, maar wel een kluwen van vaten, iets wat ze niet vaak tegenkomt. Ze showt het huisje waar Felize 9 maanden in gegroeid is. Terwijl Laufinsia wordt gehecht bewonderen Mark en Laufinsia hun dochtertje uitgebreid. Wat een mooi meisje en wat kijkt ze al helder de wereld in. En als ze na kwartiertje aan de borst wordt gelegd hapt ze al goed aan bij haar mama om tevreden te gaan liggen tutten.
De verpleegkundige weegt de kleine Felize die helemaal zo klein niet is. Ze weegt 4050 gram, dus daar komen die bolle wangetjes vandaan! Ze wordt helemaal goedgekeurd en als ze weer bij Laufinsia mag, komen de ouders en Malyssa de kamer binnen. Het is precies een uur naar haar geboorte en bij de aanblik van zijn prachtige kleindochter slaat de vader van Laufinsia geรซmotioneerd een hand voor zijn mond. โMaak maar fotoโsโ, zegt Laufinsia tegen mij, want ik zie mijn vader bijna nooit huilenโ ; ). Zo klein en al zo ontzettend geliefd en gewenst!
Als ze weer alleen zijn helpt de verpleegkundige, die al uren niet van haar zijde is geweken, Laufinsia met opfrissen. Mark neemt zijn dochter van haar over zodat hij lekker huid op huid met haar kan knuffelen. En nadat de kinderarts is geweest en ook haar goedkeuring heeft gegeven over Felize, kleedt Mark voor de allereerste keer zijn dochtertje aan. Dat kleine lijfje in die ieniemienie kleertjesโฆ Het gestippelde pakje dat Laufinsia voor haar heeft uitgekozen gaat het helaas niet worden want die blijkt niet zo newbornvriendelijk. Maar gelukkig hebben ze ook nog een heel lief wit pakje bij zich dat wel past. Als een klein pakketje wordt Felize even later door Mark weer aan Laufinsia overhandigd. Mama Laufinsia, alsjeblieft. Je dochter <3
Het is inmiddels iets na half 6 in de ochtend als ik de laatste foto maak. Een foto van een tevreden slapend meisje in de armen van haar moeder. Wat een lang en enerverend geboorteavontuur was dit maar wat ben ik blij dat ik een gelukkige en trotse papa en mama achterlaat met hun gezonde baby.
Trots mogen jullie zijn Laufinsia en Mark. Trots op jullie mooie dochtertje en trots op jezelf en elkaar. Wat een reis, jullie kregen haar niet cadeau maar wat is ze een cadeautje. Ik wens jullie heel veel geluk met jullie lieve Felize.
Liefs, Cindy
Berichtje van de trotse ouders
Lieve Cindy,
Wat heb je alles prachtig vastgelegd. Zo puur en vol emoties. โZeโ hadden het al gezegd en het is inderdaad zo, je krijgt niet alles mee. Na het zien van de fotoโs besef je daarom ook pas hoe ontzettend kostbaar die plaatjes zijn. Je bent niet alleen een professionele tรณp fotografe maar ook een warm persoon waar we veel steun aan hebben gehad. Voor altijd dankbaar!
Liefs,
Mark, Laufinsia & Felize โก
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
Volg mij op Instagram